Kocaman ve yeniden merhaba...
Öğretmen olan bendim, ya da öyle sanıyordum, ama isteyerek veya istemeyerek hayatıma aldığım insanlar, yaşadığım kayıplar, yaptığım hatalar ve de en önemlisi çocuklar bana asıl öğretmenin hayat olduğunu gösterdi.
Nafile bir kontrol çabası, sadece yormuş beni. Ne kontrolü sağlayabilmişim, ne de olayların etkilerini azaltabilmişim.
Sadece zamanın işe yaradığını gördüm. Bir inanışa göre zaman Tanrıdır, hükmeder, söz geçmez, durmaz, güç yetmez. Ve zaman akıp gittikçe iyileşir herşey. Bende de işledi bu genel-geçer kural. Daha iyiyim sanırım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder